เราได้ขับรถผ่านทางเข้าของเขื่อนวชิราลงการณ์เพื่อที่เราจะได้ขับรถเข้าสู่ยังหมู่บ้านอีต่องแต่ในระหว่างทางในขณะนี้ก็เต็มไปด้วยทิวทัศน์ทั้งสองข้างทางของอ่างเก็บน้ำทองผาภูมิสถานที่ที่คอยหล่อเลี้ยงผู้คนในอำเภอแห่งนี้
เราได้ออกจากบ้านเพียงลำพังเพื่อดื่มด่ำกับเรื่องราวที่หลงใหลซึ่งหนึ่งในนั้นก็คงจะเป็นเรื่องราวของทิวทัศน์ระหว่างทางที่พอจะทำให้เราได้หลุดเข้าไปในโลกอีกใบหนึ่งนั่งคือโลกที่เราจะดื่มด่ำกับสิ่งที่หลงใหลได้อย่างเต็มที่
โดยไม่ต้องทนกับสิ่งที่ไม่ใช่ในสังคมที่เราจากมาและนี่คงเป็นช่วงเวลาที่เงียบที่สุดที่พอจะทำให้รู้สึกได้ว่าตัวตนของเรานั้นมันช่างไร้ค่าเกินที่จะแบกรับมันไว้ให้มีชีวิตที่ยืนยาวที่สุดในกล่องที่แสนปลอดภัย
ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เราไม่สามารถมองเห็นคุณค่าอะไรกับดินสอที่ได้เก็บอยู่ในกล่องสวยที่แม้แต่เราก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เอาออกไปใช้ซึ่งสุดท้ายแล้วมันก็คงจะไม่เหลือคุณค่าต่อใครหรือแม้กระทั่งแม้แต่ตัวเราเองที่ไม่สามารถเขียนเรื่องงราวของตัวเองให้ได้อย่างใจหวังคงจะดีกว่าถ้าเรานั้นจะใช้ดินสอเขียนเรื่องราวของเราเองทั้งหมดที่ถึงแม้เรื่องราวเหล่านั้นจะทำให้ดินสอของเราสั้นลงแต่อย่างน้อยก็ยังไม่ต้องถูกเก็บอยู่ในกล่องที่ไร้ความหมายใดๆต่อชีวิตดูเหมือนว่าเราจะเข้าใกล้จุดหมายไปทุกที
ซึ่งหลังจากมัวแต่หยุดชมวิวระหว่างทางนั้นเราก็ได้พบว่าแสงของวันใกล้ที่จะหมดลงแล้วเมฆจากทางฝั่งของหมู่บ้านก็เริ่มครึ้มขึ้นมา
ซึ่งมันคงจะไม่ดีสักเท่าไหร่กับเส้นทางขึ้นเขาที่ขรุขระที่จะเต็มไปด้วยสายฝนให้มองทางยากขึ้นเราก็ได้เริ่มออกเดินทางอีกครั้งกับฝนที่เริ่มโปรยลงมากับการพิชิตทางลูกรังรอบสุดท้ายที่จะต้องคอยระมัดระวังในทุกอย่างก้าวของการขับขี่และเส้นทางก็ได้ถูกตัดเข้าสู่ถนนลาดยางที่ดีขึ้นแต่ถึงมันจะเป็นอใย่างนั้นสายฝนก็ยังทำให้เราหวาดเสียวอยู่บ้าง
เนื่องจากนี้สิ้นสุดท้ายแล้วเมฆหมอกก็เริ่มคลายออกให้ทัศนวิสัยชัดเจนให้เราได้กลับมาใจชื้นอีกครั้งในโคงสุดท้ายก่อนที่จะถึงหมู่บ้านเราได้เดินทางมาถึงยังหมู่บ้านอีต่องในช่วงเวลาก่อนค่ำก่อนที่จะหาที่พักในค่ำคืนนี้เราก็ได้พบกับผาแปโฮมสเตย์ได้เป็นโฮมสเตย์ที่ได้ตั้งอยู่ใจกลางของภายในหมู่บ้าน
หลังจากเดินทางเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันทำให้เราใช้เวลาในการเลือกที่พักไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำเราก็ได้มาเจอที่พักที่ได้อยู่ภายในหมู่บ้านอีต่อง
สนับสนุนโดย dewabet asia login