เราได้ออกเดินทางเพื่อที่จะค้นหาโฮมสเตย์ในอำเภอปัวสำหรับนักเดินทางขาจรที่เดินทางมาเพียงลำพังและไร้แผนการเดินทางที่แน่นอนและหลังจากที่เราได้ทำการเสิร์ชหาโฮมสเตย์ในละแวกเราก็ได้พบกับปัวเทรนกัวล์วิสต้าโฮมสเตย์
ซึ่งชื่อที่ได้ทำให้ลิ้นเกือบพันกันนี้มันดูจะน่าสนใจขึ้นมาทันทีเมื่อมีลาบราดอร์สองตัวออกมาต้อนรับเราได้ตกลงที่จะพักผ่อนที่แห่งนี้ด้วยความเต็มใจไม่ว่าจะเป็นการพูดคุยที่ดูเหมือนว่าจะเป็นกันเองของเจ้าของบ้านและสัตว์เลี้ยงที่น่ารักและทิวทัศน์ที่สวยงามเป็นองค์ประกอบที่ลงตัวถึงแม้จะเป็นแขกเพียงคนเดียวในค่ำคืนนี้เราได้พูดคุยกับพี่เจ้าของบ้านและขอติดรถออกไปชมทิวทัศน์ยามเย็นของปัวที่เป็นเมืองที่เงียบสงบเหมือนกับหนังในอดีต
ในช่วงชีวิตแห่งการเดินทางที่ลงทุนด้วยเวลาดูจะทำให้นักเดินทางมือใหม่ของเราคนนี้มีจิตใจที่สมบุกสมบันขึ้นตามระยะทางที่ได้ก้าวขาออกมาเกือบทุกๆสถานที่ในประเทศไทยแห่งนี้ก็ได้ดูเหมือนจะเป็นสนามเด็กเล่นให้กับคนที่ชอบสะสมความหวังอย่างผมได้เก็บเกี่ยวอดีตที่งดงามอย่างสมใจ
จากนั้นเราก็ได้เดินทางกลับมายังที่โฮมสเตย์บ่อเกลือและหมู่บ้านสะปันได้ถูกวนเวียนอยู่ในหัวของผมกับการเดินทางของวันพรุ่งนี้เช้ามืดของวันรุ่งขึ้นเราได้เดินทางออกจากโฮมสเตย์เพื่อที่จะตรงไปยังจุดชมวิวของวัดภูเก็ตหลายครั้งกับการที่ได้ตื่นเช้ามืดในสถานที่อันห่างไกลเพื่อที่จะได้มีโอกาสได้พบกับช่วงเวลาที่สวยงามที่สุดของวันเพราะบางอย่างนั้นมีช่วงเวลาที่สุกงอมชีวิตมันได้เกิดคุณค่าที่น่าจดจำและไม่น่าจดจำไม่ต่างไปจากพระอาทิตย์ที่ยังมีช่วงเวลาที่สวยงามที่สุดแม้ในช่วงเวลาที่โรยราแต่มันก็อาจจะแข็งกระด้างที่สุดในช่วงเวลาที่ชัดเจนเกินกว่าที่สายตาของเราจะมองเห็นได้ถนัด
ดังเช่นชีวิตของคนเราที่ในเวลาที่รุ่งโรจน์นั้นอาจจะไม่ใช่ช่วงเวลาที่สวยงามมากที่สุดหรือในเวลาที่เติบโตใหญ่และเต็มไปด้วยทรัพย์สินที่สะสมไว้ทั้งชีวิตก็กลับไร้ความสวยงามแตกต่างจากการวิ่งเล่นของเด็กเล็กๆดังเช่นแสงของอาทิตย์ในยามเช้าที่ค่อยอาบสายตาที่ได้เป็นจุดกำเนิดที่ทำให้เราไม่หลงทางทั้งภายในและภายนอกและจับต้องกับความจริงตรงหน้าที่มันได้มีค่ากว่าความรุ่งโรจน์ในวันที่รอคอย
จากนั้นเราก็ได้กลับมาบอกลาพี่สาวที่โฮมสเตย์และก็ได้รับมื้อเช้าเป็นมื้อใหญ่ที่ดูเหมือนว่าจะมากมายไปกว่าเงินที่เราได้จ่ายค่าที่พักไปมากนัก
ได้รับการสนับสนุนโดย rb88 ดีไหม