ในเดือนตุลาคมที่ใบไม่เมเปิลมันยังไม่ทันได้เป็นสีแดงแต่มันก็ยังได้มีความปลอดโปร่งไปจากฝูงชนทั้งหลายที่กำลังจะเดินทางมาท่องเที่ยวมันจึงทำให้ในช่วงการเดินทางไปแหล่งน้ำตกนั้นได้มีความเงียบสงบจนในบางทีมันก็ดูเหมือนว่ามันจะมีแต่พวกเรา ซึ่งเราได้นำทางทุกๆคนเดินตามหลังของพี่โจ้ ซึ่งเป็นบุคคลที่ได้เคยมาสถานที่ภูดึงนี้แล้วจำนวน6ครั้ง
และมันอาจจะไม่ต้องทำให้พวกเรานั้นจะต้องมาวางแผนทำให้มันวุ่นวายซึ่งพี่โจ้ก็ได้พาเดินไปแหล่งสถานที่ที่มีน้ำตกจนทั่วเหมือนกับว่าได้เป็นภาระกิจที่ได้รับหน้าที่มันอาจจะเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเราในกลุ่มรู้สึกสบายใจไปตามๆกันหลังจากนั้นพวกเราก็ได้เดินทางไปตามน้ำตกต่างๆอีกทั้งตัวหินและพื้นดินนั้นมันก็ได้มีความลื่นอยู่พอสมควร
ซึ่งก็ได้มีเพื่อในกลุ่มที่ลื่นล้มอยู่หลายครั้งในระหว่างการเดินทางมันเป็นสิ่งที่ทำให้ทุกๆคนจะต้องมีความระมัดระวังกันมากยิ่งขึ้นสำหรับในการเดินหลังจากเราเดินเข้ามาได้ไม่นานพวกเราก็ได้พากันนั่งพักรับประทานข้างเหนียวหมูที่ได้พกติดตัวมาจากร้านของคุณยายที่อยู่ข้างๆกับริมน้ำตกหลังจากที่เราได้กินข้าวเหนียวหมูเสร็จจนอิ่มกันแล้ว
พวกเราก็ได้ออกเดินทางกันต่อและบวกกับระยะทางอีกหลายกิโลเมตรที่พวกเราจะต้องเดินไปให้ถึง ผาหล่มสัก แดดที่มีความร้อนเพิ่มมากขึ้นในช่วงตอนกลางวันมันก็ได้ทำให้เรารู้สึกในความผิดปกติของชมาชิดภายในกลุ่มถึงข้อเท้าเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งเธอได้ข้อเท้าพลิกในระหว่างที่เธอนั้นได้เดินอยู่สถานที่น้ำตกและระยะทางหลายกิโลกว่าพวกเราจะเดินไปถึงยังจุด ผาหล่มสัก
และชมาชิกทุกคนก็ได้ให้กำลังใจและออกเดินทางไปพร้อมๆกับเธอที่ข้อเท้าพลิกอยู่ซึ่งมันไม่มีอะไรที่จะเกินความสามารถหากได้กำลังใจจากเพื่อนๆและสำหรับน้ำใจที่มันได้ถูกสร้างขึ้นมาในระยะเวลาสั้นๆมันได้เป็นสิ่งที่มันได้ทำให้ทุกๆคนได้รับรู้ว่าระยะทางหรือปลายทางนั้นมันไม่ได้เป็นสิ่งที่มีความสำคัญมากที่สุดเสมอไป
หลังจากนั้นเวลาผ่านไปได้2ชั่วโมงเธอที่ข้อเท้าพลิกและพวกเพื่อนของเธอก็ได้ทำสำเร็จหลังจากนั้นก็ได้พักผ่อนและหาของมารับประทานมันเป็นช่วงระยะเวลาที่หลายๆคนได้เดินมาถึงยังสถานที่จุดหมายโดยพร้อมๆกันและทุกคนก็ได้รับประทานอาหารกันอย่างสนุกสนานกันอย่างอิ่มท้องและเตรียมตัวที่จะเดินทางไปยังสถานที่ หน้าผาหล่มสัก มันเป็นสถานที่สุดปลานทางที่นักท่องเที่ยวได้มาถึงยอก ภูกระดึง
สนับสนุนโดย rb88