คุณเคยเห็นอดีตกับปัจจุบันออกเดินทางไปพร้อมๆกันรึเปล่า
ในขณะที่อนาคตกำลังเคลื่อนตัว และอดีต กำลังขับเคลื่อนตัวเองออกจากตกผลึก ภายใต้เมืองที่อดีตยังคงมีชีวิต ผมเดินทางมาที่สาถนีรถไฟวงเวียนใหญ่ กรุงเทพมหานคร เพื่อตรงไปที่สถานีรถไฟมหาชัย จังหวัดสมุทรสาครเป็นการเดินทางด้วยรถไฟไทยแบบคลาสสิคอีกทริปหนึ่งของผม อัมพวา เป็นปลายทางของผมในวันนี้การเดินทางไปอัมพวาด้วยรถไฟ
ใช้เงินเพียง33 บาท 10บาทแรกคือรถขบวนนี้ ซึ่งใช้เวลาในการเดินทางประมาณ1ชั่วโมง ชาวบ้านหลายคนนิยมเดินทางด้วยรถไฟขบวนนี้ เพื่อตรงเข้าสู่ตลาดมหาชัย สถานีรถไฟมหาชัยอยู่ติดกับตลาดมหาชัยแหล่งจับจ่ายใช้สอยของชาวบ้านที่เดินทางมายังสถานที่แห่งนี้คุณอาจจะเป็นไกรทองแห่งอัมพว่าก็ได้ที่นี่เต็มไปด้วยของกินและอาหราทะเลมากมายแต่สิ่งที่ผมต้องการตอนนี้ก็คือ ที่พัก
หลังจากเดินทางที่พักอยู่ซักพักผมก็เดินมาพบร้านนวดคุณยายเชื้อ ซึ่งถ้าสังเกตุให้ดีที่นี่ไม่ใช่แค่ร้านนวดแต่มีบ้านพักอยู่ข้างใน ผมวอคอินเข้าไปง่ายๆและขอดูห้องและเป็นอันตกลงที่จะพักที่นี่ โฮมสเตย์ที่นี่เรียบง่ายและคุณป้าเจ้าของที่พักก็เป็นกันเองมากก่อนผมขึ้นมายังห้องพัก ป้ายังออกปากชวนให้ผมลงไปทำบุญกับป้าในเช้าพรุ่งนี้น้ำใจดีๆแบบนี้มีหรอผมจะกล้าขัดศรัทธาท่านยามค่ำคืนของตลาดน้ำไฮไลท์ของหลายคนที่เดินทางมายังที่นี่กิจกรรมประจำอัมพวาที่ผมได้ยินมาตั้งแต่เด็กนั่นคือ
การนั่งเรือชมหิ่งห้อย ผมซื้อตั๋ว60บาท สำหรับการนั่งเรือชมหิ่งห้อยในคืนนี้พอตกกลางคืนอากาศก็เย็นลงทันทีการนั่งเรือท่องเที่ยวเป็นอีกหนึ่งหัวใจหลักของตลาดน้ำอัมพวา หิ่งห้อย ณ อัมพวาที่ผมเคยได้ยินตั้งแต่ตอนยังเป็นเด็กแต่พออย่างก้าวเข้าสู่วัยรุ่นผมก็ลืมสิ้นนี้ไปซะหมดสิ้นและตอนนี้คงจะได้เวลาของเด็กในวันนั้นแล้วค่ำคืนที่หนาวเย็นของตลาดน้ำแห่งนี้และบรรยากาศอันเงียบสงบของการนั่งเรือชมหิ่งห้อยทำให้ผมหลงรักสถานที่แห่งนี้ได้ไม่ยากเลยผมรู้สึกดีมากที่ผมไม่ได้มาที่นี่ตอนที่ผมยังเป็นเด็กวัยรุ่นเพราะสภาพวัยรุ่น
ณ ตอนนั้นของผมคงจะสนใจแค่ความสนุกหรือคงจะสงสัยว่าหิ่งห้อยนั้นเป็นของปลอมรึเปล่า ซึ่งต่างกับความรู้สึกของผมตอนนี้ที่ได้เข้าใจว่าความฉลาดมันไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีและความโง่มันก็ไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีแต่การไม่รู้และไม่ต้องการหาคำตอบนั้นคือความสุนทรีที่มันควรจะมีในการท่องเที่ยวของผม
ขอบคุณเรื่องราวเหล่านี้โดย nowbet